Translations Suras
SHQIP

33 - Ahzab

Me emrin e All-llahut, Mėshiruesit, Mėshirėbėrėsit!

 
1O ti Pejgamber, qėndro i fortė nė besnikėri ndaj All-llahut, e mos i pėrfill jobesimtarėt dhe hipokritėt, se vėrtet All-llahu ėsht i gjithėdijshėm, i di ēėshtje nė hollėsi.
 
2Dhe ti vepro sipas asaj qė po tė shpallet nga Zoti yt; All-llahu ėshtė i njohur shumė mirė me atė qė ju veproni.
 
3E, mbėshtetu nė All-llahun, se mjafton qė All-llahu tė jetė mbrojtės yti.
 
4All-llahu nuk krijoi dy zemra nė gjoksin e asnjė njeriu e as nuk ua bėri gratė tuaja, prej tė cilave largoheni me dhihar nėna tuaja, (duke krahasuar shpinėn e gruas me atė tė nėnės), e as nuk ua bėri djem tuaj tė adoptuarit tuaj (fėmijėt e tjetėrkujt qė po i adoptoni si tė juaj). Kėto janė vetėm thėnie tuaja qė i shqiptoni me gojėt tuaja, e All-llahu e thotė atė qė ėshtė realitet, dhe Ai udhėzon nė rrugėn e drejtė.
 
5Ju thirrni (mbėshtetni) ata nė etėri e vėrtetė tė tyre, kjo ėshtė mė e drejtė te All-llahu, e nėse nuk ua dini (nuk dini se kush janė) etėrit e tyre, atėherė ata janė vėllezėrit tuaj dhe tė afėrmit tuaj nė fe. Nuk ėshė ndonjė mėkat juaji ajo pėr ēka keni gabuar, por (ėshtė mėkat) ajo qė zemrat tuaj e bėjnė qėllimisht, po All-llahu ėshtė qė falė, ėshtė mėshirues.
 
6Pejgamberi ėshtė mė i ndishėm ndaj besimtarėve se sa ata ndaj vetė vetvetes sė tyre, ndėrsa gratė e tij janė nė vend tė nėnave tė tyre. E ata (tė afėrmit) farefisi nga barku, sipas dispozitave tė All-llahut, kanė mė tepėr pėrparėsi ndaj njėri tjetėrit se sa besimtarėt e tjerė dhe se sa muhaxhirėt ( tė mėrguarit), pėrveē nėse dashamirėve tuaj doni t’u bėni ndonjė tė mirė (u lėni testament ose diē tjetėr). Kjo ėshtė e regjistruar nė librin e shquar (Lehvi mahfush, Kur’an).
 
7(pėrkujto) Kur Ne e morėm (me betim) prej pejgamberve premtimin e tyre; edhe prej teje, prej Nuhut, Ibrahimit, Musait, Isait birit tė Merjemes, pra morėm prej tyre besė tė fotrė.
 
8Pėr tė marrė nė pyetje kėta tė sinqertė pėr sinqeritetin e tyre, e pėr jobesimtarėt Ai ka pėrgatitur ndėshkim tė dhembshėm.
 
9O ju qė keni besuar, pėrkujtonie tė mirėn e All-llahut ndaj jush, kur juve u erdhi njė ushtri e Ne kundėr tyre lėshuam njė furtunė dhe ushtri qė ju nuk e shihnit, e All-llahu e shihte atė qė ju vepronit.
 
10Kur ata u erdhėn juve edhe prej sė larti edhe prej sė poshti, dhe kur shikimet u shtangėn, e zemrat arritėn nė fyt, e ju sajonit mendime tė llojllojta pėr All-llahun.
 
11Atje, nė atė vend qenė sprovuar jobesimtarėt, dhe qenė tronditur me njė dridhje tė fortė.
 
12Kur hipokritėt dhe ata qė nė zemrat e tyre kishin sėmundje, thonin: “All-llahu dhe i dėrguari Tij, nuk na premtuan tjetėr vetėm se mashtrim!”
 
13Dhe kur njė grup prej tyre thanė: “O banorė tė Jethribit, nuk ka qendresė pėr ju, ndaj kthehuni!” E njė grup prej tyre kėrkonin lejen e Pejgamberit, duke thėnė: “Shtėpitė tona janė tė pambrojtura, nė realitet ata nuk donin tjetėr por vetėm tė iknin.
 
14Dhe sikur t’u hynin atyre nga anėt e saj (Medinės) dhe prej tyre tė kėrkohej tradhėtia, ata do tė ishin tė gatshėm pėr tė dhe nuk do tė vononin aspak. (tė tradhėtonin).
 
15E, ata ishin qė i patėn dhėnė besėn All-llahut mė parė se nuk do tė kthehen prapa (nuk do tė ikin), pra premtimi i dhėnė All-llahut mban edhe pėrgjegjėsi.
 
16Thuaj: “Nėse ikėt prej vdekjes ose prej mbytjes, ikja nuk do t’ju bėjė dobi, sepse edhe atėherė nuk do tė (shpėtoni) pėrjetoni vetėm pėr pak kohė”.
 
17Thuaj: “Kush do t’ju mbrojė prej All-llahut, nėse Ai ua ka caktuar ndonjė tė keqe, ose (do t’ju godit me ndonjė tė keqe) nėse Ai ua ka caktuar ndonjė tė mirė. Po pėrveē All-llahut ata nuk do tė gjejnė pėr vete ndonjė pėrkrahės e as ndonjė ndhmėtar”.
 
18All-llahu i ka njohur shumė mirė ata qė ndėr ju pengonin dhe ata vėllezėrve tė vet u thonin: “Ejani me ne!” E ata nuk vijnė nė luftė, vetėm pakicė.
 
19Janė koprracė ndaj jush (nuk ju duan tė mirėn). E kur u vjen frika i sheh ata tė shikojnė ty, e sytė e tyre rrotullohen si tė atij nga tė fiktit para vdekjes, e kur largohet frika, ata ju shpojnė juve me gjuhė ė mprehta, lakmues pėr pasuri (pėr plaēkė -ganimet). Tė tillėt nuk kėnė besuar, andaj All-llahu ua asgėsojė verat e tyre, e kjo pėr All-llahun ėshtė lehtė.
 
20Ata mendonin se grupet aleate nde nuk kishin shkuar, dhe nėse aleatėt kthehen ehe njėherė, ata (hipokritėt) do tė dėshironin tė kishin qenė beduinė diku me arabėt dhe prej tyre tė pyesin pėr ēėshtjen tuaj, por edhe sikur tė ishin nė mesin tuaj, ata krejt pak do tė luftonin.
 
21Ju e kishit shembullin mė tė lartė nė tė dėrguarin e All-llahut, kuptohet, ai qė shpreson nė shpėrblimin e All-llahut nė botėn jetėr, ai qė atė shpresė e shoqėron duke e pėrmendur shumė shpesh All-llahun.
 
22E kur myslimanėt e panė ushtrinė aleate, thanė: “Kjo ėshtė ajo qė All-llahu dhe i dėrguari i Tij na premtuan neve, e All-llahu dhe i dėrguari i Tije thanė tė vėrtetėn. Ajo (ushtria e armikut qė e panė) vetėm ua shtoi atyre besimin dhe mbėshtetjen.
 
23Prej besimtarėve kishte burra qė vėrtetuan bsėn e dhėnė All-llahut, e disa prej tyre e realizuan premtimin duke dhėnė jetėn, dhe ka prej tyre qė janė duke pritur (ta zbatojnė) dhe ashtu nuk bėnė kurrfarė ndryshimi.
 
24Qė All-llahu t’i shpėrblejė tė vėrtetit pėr sinqeritetin e tyre e hipokritėt t’i ndėshkjė, nėse do, ose t’ua falė atyre; All-llahu ėshtė qė falė shumė, ėshtė mėshirues.
 
25Dhe All-llahu i zbrapsi ata qė nuk besuan me atė mllefin e tyre, duke mos arritur kurrnjė tė mirė. Dhe All-llahu ua largoi luftėn besimtarėve. All-llahu ėshtė i fuqishėm, ngadhėnjyes.
 
26E ata nga ithtarėt e librit (jehuditė), tė cilėt u ndihmuan atyre (idhujtarėve), Ai (All-llahu) i nxori prej kėshtjellave tė veta dhe nė zemrat e tyre u shtini frikėn, ashtu ė njė grup e mbytni, kurse grupin tjetėr e robėroni.
 
27E juve ju la trashėgim tokėn e tyre, shtėpitė e tyre, pasurinė e tyre dhe tokėn qė ende nuk e keni shkelur. All-llahu ėstė i gjithfuqishėm pėr ēdo send.
 
28O ti Pegamber, thuaju grave tuaja: “Nė qoftė se lakmoni jetėn e kėsaj bote dhe stolitė e saj, atėherė ejani: unė po ju jap furnizimin (pėr lėshim) dhe po ju lėshoj ashtu si ėshtė e rrugės.
 
29E nė qoftė se e don All-llahun, tė dėrguarin e Tij dhe botėn tjetėr, atėherė tė jeni tė sigurta se All-llahu ka pėrgatiur shpėrblim tė madh pėr ato prej jush qė bėjnė punė tė mira.
 
30O gra tė Pejgamberit, cilado prej jush qė bėn punė tė ligė ė tė shėmtuar, asaj dėnimi i shtohet dyfish e kjo pėr All-llahun ėshtė shumė lehtė.
 
31E kush prej jush i pėrvishet adhurimit tė All-llahut dhe respektimit tė tė dėrguarit tė Tij dhe bėn punė tė mira, asaj do t’i japim shpėrblimin e dyfishtė he pėr tė kemi pėrgatitur furnizim tė kėndshėm.
 
32O gratė e Pejgamberit, ju nuk jeni si asnjė grua tjetėr, nėse keni kujdes e ruheni, andaj mos u llastoni nė tė folur e tė lakmojė ai qė ka sėmundje nė zemrėn e tij, po thuani fjalė tė matura.
 
33Dhe rrini nė shtėpitė tuaja e mos shfaqni bukurinė tuaj si shfaqej nė injorancėn e hershme, falnie namazin , lepnie zeqatin dhe respektonie All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij. All-llahu ka pėr qėllim qė nga ju o familje e shtėpisė (se Pejgamberit) tė largojė ndytėsinė e mėkateve dhe t’ju pastrojė deri nė skaj.
 
34E, pėrkujtonie atė nga ajetet e All-llahut dhe rregullat e fesė qė po u lexohen nė shtėpitė tuaja; vėrtet, All-llahu ėshtė i kujdesshėm dhe i njohur hollėsisht pėr ēdo gjė.
 
35Nuk ka dyshim se pėr myslimanet, besimtarėt e besiamtaret, adhuruesit e adhurueset, tė sinqertit dhe tė sinqertat, durimtarėt dhe durimtaret, tė pėrvuajturit dhe tė pėrvuajturat, sadakdhėnėsit dhe sadakdhėnėset, agjėruesit dhe agjėrueset, ruajtėsit e nderit dhe ruajtėset e nderit, shumė pėrmendėsit e All-llahut e shumė pėrmendėset e All-llahut , All-llahu ka pėrgatitur falje (mėkatesh) dhe shpėrblim tė madh.
 
36Kur All-llahu ka vvendosur pėr njė ēėshtje, ose i dėrguari i Tij, nuk i takon (nuk i lejohet) asnjė besimtari dhe asnjė besimtareje qė nė atė ēėshtje tė tyre personale tė bėjnė ndonjė zgjidhje tjetėrfare. E kush e kundėrshton All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, ai ėshtė larguar shumė larg sė vėrtetės.
 
37(Pėrkujto) Kur i the atij qė All-llahu e kishte shpėrblyer (me besim) e edhe ti i pate bėrė mirė: “Mbaje bashkėshorten tėnde dhe kij frikė na All-llahu!”, e ti e mbaje fshehtė nė veten tėnde atė qė All-llahu do ta zbulojė dhe u frikėsohesh njerėzve, por mė e drejtė ėshtė qė t’i friksohesh All-llahut. E pasi qė Zejdi e kishte vendosur atė qė kishte menduar ndaj saj, Ne ta kurorėzojmė ty atė, e pėr tė mos pasur besimtarėt vėshtirėsi (mėkat) nė martesė me gratė e tė adoptuarėve tė tyre, kur ata heqin dorė prej tyre. E vendimi i All-llahut ėshtė kryer.
 
38Pejgamberit nuk i pėrket kurrnjė qortim pėr atė qė All-llahu e ngarkoi me tė. Ky ishte ligj i All-llahut edhe ndėr ata qė ishin mė parė, e urdhėri i All-llahut ėshtė vendim i kryer.
 
39(ligj i All-llahut ndė) Ata, tė cilėt i kumtojnė shpalljet e All-llahut, i frikėsohen vetėm All-llahut e askujt tjetėr pos Tij, e All-llahu ėshtė mjaft tė jetė llogatitės.
 
40Muhammedi nuk ka qenė babai i asnjėrit prej burrave tuaj por ai ishte i dėrguari i All-llahut dhe vulė e tė gjithė pejgamberėve, e All-llahu ėshtė i dijshėm pėr ēdo send.
 
41O ju qė besuat, pėrkujtoni All-llahun sa mė shpesh.
 
42Dhe madhėronie Atė mėngjes e mbrėmje.
 
43Ai ju mėshiron juve e edhe engjėjt e Tij, e pėr t’ju nxjerrė juve prej errėsirave nė dritė dhe Ai ndaj besimtarėve ėshtė shumė i mėshirues.
 
44Ditėn qė e takojnė Atė (Zotin), pėrshėndetja e tyre ėshtė Selam (paqe) dhe pėr ta ka pėrgatitur shpėrblim tė mirė.
 
45O ti Pejgamber, Ne tė dėrguam ty dėshmues, lajmėtar pėrgėzues e qortues.
 
46Dhe me urdhėrin e All-llahut, thirrės pėr nė rrugėn e Tij dhe pshtarė ndriēues.
 
47E besimtarėve jepu sihariq se prej All-llahut ata kanė dhunti tė madhe.
 
48Mos i dėgjo jobesimtarėt e hipokritėt dhe mos ua vė veshin mundimeve tė tyre ndaj teje, e mbėshtetju All-llahut se All-llahu ėshtė mbrojtje e mjaftueshme.
 
49O ju qė besuat, kur tė keni lidhr kurorė me besimtaret e pastaj i lėshoni ato para se tė keni kontaktuar me to, ju nuk keni tė drejtė tė kėrkoni qė ato tė presin afatin e caktuar (iddetin), po jepniu diēka atyre dhe lironi nė mėnyrė tė njerėzishme.
 
50O ti Pejgamber, Ne tė kemi lejuar gratė, tė cilave u ke dhėnė shpėrblimin e kurorės, dhe ato qė me ndihmėn e Akkahut hynė nė posedimin tėned (robėreshat e luftės) dhe bijat e axhės tėnd, bijat e hallave tua e dajės tėnd, bijat e tezeve tua (tė janė lejuar, pos grave me nuqah dhe tė afėrtat), tė cilat kanė migruar (kanė bėrė hixhret) si ti, dhe njė grua besimtare nėse ajo ja falė veten Pejgamberit dhe nėse Pejgamberi dėshiron tė martohet me tė (njė martesė e tillė pa shpėrblim tė niqahit) duke qenė kjo (rast) vetėm pėr ty e jo edhe pėr besimtarėt. Ne e dimė se ē’u kemi bėrė atyre obligim rreth grave tė tyre dhe rrėth atyre qė i kanė nė pronėsinė e vet, ashtu qė ti tė mos keshė vėshtirėsi, e All-llahu ėshtė qė falė shumė, ėshtė mėshirues.
 
51Ti je i lirė tė lėshosh atė qė don prej tyre dhe tė mbash pranė vete atė qė don, e edhe tė kėrkosh afrimin e asaj nga e cila ke qenė larguar, dhe nuk ke mėkat. Kjo ėshtė mė sė afėrmi qė ato tė qetėsohen shpirtėrisht e tė mos brangosen dhe tė jenė tė kėnaqura me atė qė ti u ofron tė gjitha atyre. All-llahu e di ēka mbani nė zemrat e tuaja, All-llahu ėshtė mė i dijshmi, mė i buti.
 
52Prej tash e mbrapa tyr nuk tė llejohen mė gra (tė tjera) e as nė veend tė tyre tė marrėsh ndonjė tjetėr, po edhe sikur tė mahnit bukuria e tyre, pėrveē atyre qė ike nė posedim (robėreshat), All-llahu ėshtė pėrcjellės ndaj ēdo sendi.
 
53O ju qė besuat, mos hyni nė shtėpitė e Pejgamberit ndryshe vetėm se nėse u lejohet pėr ndonjė ngrėnie e duke mos pritur pėrgatitjen e saj, por kur tė thirreni, atėherė shpėrndahuni, duke mos hyrė nė bisedė me njėri tjetrin, vėrtet kėto (pritja, qėndrimi, biseda) e mundojnė Pejgamberin, por ai turpėrohet prej jush; All-llahu nuk i turpėrohet realitetit. E kur kėrkoni prej tyre (grave tė Pejgamberit) ndonjė send, atė kėrkonie pas perdės, kjo ėshtė mė e pastėr pėr zemrat tuaja dhe tė tyre. Juve nuk u takon ta mundoni tė dėrguarin e All-llahut, e as tė martoheni kurrė me gratė e tij, pas (vdekjes sė) tij. Kėto janė te All-llahu mėkat i madh.
 
54E shprehėt ju haptazi ose fshehtazi ndonjė send, s’ka dyshim se All-llahu ēdo send e di.
 
55Nuk ėshtė mėkat pėr ato (gratė e pambuluara) ndaj etėrve tė tyre, as ndaj djemve tė tyre, as ndaj djemve tė vėllezėrve tė tyre, as ndaj djemve tė motrave tė tyre, as ndaj grave tė tyre, e as ndaj robėreshave tė tyre. E, frikėsohuni (o ju gra) All-llahut, All-llahu ėshtė pranė ēdo sendi.
 
56Ėshtė e vėrtetė se All-llahu dhe engjėjt e Tij me madhėrim e mėshirojnė Pejgamberin. O ju qė keni besuar, madhėronie pra atė (duke rėnė salavatė) dhe pėrshėndeteni me selam.
 
57E s’ka dyshim se ata janė, tė cilėt e fyejnė All-llahun dhe tė dėrguarin e Tij, ata i ka mallkuar All-llahu nė Dynja e nė Ahiret dhe pėr ta ka pėrgatitur njė dėnim tė dhembshėm.
 
58E ata qė fyejnė besimtarėt dhe besimtaret, pėr ēka ata nuk janė fajtorė, ata kanė ngarkuar veten me shpifje dhe me njė mėkat shumė tė madh.
 
59O ti Pejgamber, thuaju grave tua, bijave tua dhe grave tė besimtarėve le tė vėjnė shamitė (mbulojė) e veta mbi trupin e tyre, pse kj ėshtė mė afėr qė ato tė njihen (se nuk janė rrugaēe) e tė mos ofendohen. All-llahu fal gabimet e kaluara, Ai ėshtė mėshirues.
 
60Po nėse hipokritėt dhe ata qė kanė zemra tė sėmura, dhe ata qė pėrhapin gėnjeshtra nė Medinė, nuk ndalen, Ne bėjmė qė ti tė dominosh mbi ta e pastaj ata nuk do tė jenė fqinj me ty nė tė, vetėm njė kohė tė shkurtėr.
 
61(Do tė jenė) Tė mallkuar, kudo qė tė ndeshen do tė kapen dhe do tė mbyten.
 
62(Ky ėshtė) Ligji i All-llahut edhe ndėr ata qė ishin mė parė, e nė ligjin e All-llahut nuk mund tė gjesh ndryshim.
 
63Njerėzit tė pyesin pėr kijametin (katastrofėn) e ti thuaj: “Pėr atė e di vetėm All-llahu! E, ku mund ta dish ti, ai ndoshta ėshtė afėr!”
 
64All-llahu i ka mallkuar jobesimtarėt dhe pėr ta ka pėrgatitur zjarr tė ndezur fort.
 
65Aty do tė mbesin pėrgjithmonė dhe pėr ta gjejnė kė t’i mbrojė apo t’i ndihmojė.
 
66Ditėn kur fytyrat e tyre do tė pėrmbysen nė zjarr e thonė: “Tė mjerėt ne, ta kishim adhuruar All-llahun e respektuar tė dėrguarin!”
 
67Dhe thonė: “Zoti ynė, ne i dėgjuam udhėheqėsit tanė dhe tė parėt tanė, por ata na shmangėn nga rruga e drejtė”.
 
68Zoti ynė, jepu atyre dėnim tė dyfishtė dhe mallkoj ata si ėshtė mė sė keqi!
 
69O ju qė keni besuar, mos u bėni si ata qė e ofenduan Musain, e All-llahu e pastroi atė nga ajo qė i thanė. Ai te All-llah ishte me famė.
 
70O ju besimtarė, pėmbajuni mėsimeve tė All-llahut dhe thuani fjalė tė drejta.
 
71Ai (All-llahu) iu mundėson tė bėni vepra tė mira, ju shlyen juve mėkatet tuaja, e kush respekton All-llahundhe tė dėrguarin e Tij, ai ka arritur njė sukses tė madh.
 
72Ne u ofruam emanetin (obligimet) qiejve, tokės dhe maleve, e ato nuk deshėn ta marrin pėrsipėr atė, u frikėsuan prej tij, ndėrsa njeriu atė e mori mbi vete; dhe ai i bėri padrejt vetes, dhe ishte padijshėm.
 
73(Njeriu e mori pėr sipėr) Ashtu qė All-llahu tė ndėshkojė hipokritėt dhe hipokritet, idhujtarėt dhe idhujtaret, e tu falė besimtarėve dhe besimtareve. All-llahu ėshtė Ai qė falė shumė dhe ėshtė mėshirues.
 
 
ReadTheQuran.org