100 - ÂDİYÂT SÛRESİ |
| |
|
Rahmân ve rahîm olan Allah'ın adıyla |
| |
| |
| 1 | Gazilerin nefes nefese koÅŸan, |
| |
| 2 | Koşarken tırnaklarıyla kıvılcımlar saçan, |
| |
| 3 | Sabah erkenden baskın basan, |
| |
| 4 | O esnada tozu dumana katan, |
| |
| 5 | Derken düşman kuvvetinin ortasına dalan atların hakkı için ki: |
| |
| 6 | Gerçekten insan, Rabbine karşı çok nankördür! |
| |
| 7 | Kendisi de buna ÅŸahittir. |
| |
| 8 | Ondaki mal hırsı pek şiddetlidir. |
| |
| 9, 10 | Peki o insan, kendisinin ve malının âkıbetini hâlâ bilip anlamayacak mı?Kabirlerde olanlar diriltilip dışarı atıldığı zaman, sinelerin içinde bulunan her şey derlenip ortaya konulduğu zaman, |
| |
| 11 | İşte bilhassa o gün, Rab'leri, onların bütün yaptıklarından haberdardır. |
| |