100 - Adiyat |
| |
|
Bismillahirrahmanirrahim |
| |
| |
| 1 | Andolsun o harıl harıl koşular koşanlara, |
| |
| 2 | (tırnaklarını) çakarak ateşler saçanlara, |
| |
| 3 | sabahleyin baskın basanlara, |
| |
| 4 | derken savurup da bir toz-duman (tozu dumana katanlara), |
| |
| 5 | o anda bir derneği ortalayanlara (topluluğun ortasına dalanlara) ki, |
| |
| 6 | o insan Rabbine karşı pek nankördür. |
| |
| 7 | Ve kendisi de şahittir buna. |
| |
| 8 | Ve o serveti sevdiği için katıdır, çetindir ona. |
| |
| 9 | Bilmiyor mu ki, kabirdekiler deşildiği zaman, |
| |
| 10 | o göğüslerdekiler derlendiğinde, |
| |
| 11 | O gün, Rableri onlardan elbette haberdardır! |
| |